Yokyerler sergisi yeni medya aracılığıyla doğa temsilleri ve mekanın yeniden şekillendirilmesine odaklanır. İlhamını, Marc Augé’nin süper-modernite çağında insanların kimliksiz bir yalnızlıkta asılı kaldıkları havaalanı, otoyol, alışveriş merkezi, zincir otel ve süpermarket gibi geçiş mekanlarını anlatmak için yarattığı yok-yerler teriminden alan serginin başlığı aynı zamanda hem sergiyi oluşturan sanat işlerine hem de içinde gerçekleştiği sanat mekanına gönderme yapar. Yokyerler sergisini oluşturan işler mekan algımızla oynamayı ya da beğenimiz için hiper-reel mekanlar yaratmayı hedefler; bizim mekanı fiziksel olmayan, sosyal olmayan, geleneksel olmayan şekillerde algılamamıza ve deneyimlememize imkan verir: bizim için yer olmayan yerler yaratır. Sanat her dönemde fiziksel dünyanın tasvirlerine odaklansa da yeni medyanın yarattığı temsiller günümüzde yaşadığımız süper-modern duruma ve dünyamızla kurduğumuz yeni ilişki şekillerine çok daha iyi uyum sağlar. Ama her ne kadar mekan deneyimlerimiz değişse de, Yokyerler sergisinin izleyicileri mekanın kendisinin yeni ama tanıdık kaldığını farkedecektir: burası başka bir yerlerde kendimizle baş başa kalmamızı mümkün kılan huzur verici bir belirsizlik alanıdır. Tıpkı isteyenlere anonim bir yalnızlık sağlayan sergi mekanı gibi....